İşte eğlenceli bir meydan okuma: Dört ayaklı bir robota başarılı bir biçimde futbol topunu sürüklemeyi öğretmek. Aslında, bu, 1996 yılında kurulan büyük uluslararası yarış RoboCup’ın temel bileşenlerinden biridir. Futbol, bir robotun hareket kabiliyeti, çevikliği ve karar verme yeteneğini sınamak için olağanüstü bir yol.
MIT’nin Dribblebot’uyla iki kıymetli fark: Birinci olarak, RoboCup robotları çoklukla iki ayaklıdır. İkinci olarak ve daha kıymetlisi, bu robot karmaşık misyonu sistemsiz ve değişken yerde gerçekleştirmek üzere tasarlanmıştır, bu da misyona bir zorluk düzeyi daha ekler.
Proje eş başkanı Yandong Ji, haberlere bağlı bir yazıda, “Geçmiş yaklaşımlar, top sürme meselesini kolaylaştırıyor ve düz, sert yer varsayımını yapıyor. Hareket de daha statik olarak tasarlanmış; robot tıpkı anda koşmaya ve topu yönlendirmeye çalışmıyor. İşte daha güç dinamiklerin denetim sorununu girdiği yer burasıdır. Bu karmaşık vazifesi gerçekleştirmek için son devirde yapılan ilerlemeleri dış yer hareket kabiliyetini geliştirmek ismine genişlettik.” şeklinde konuştu.
Gerçeğini aratmayan robot köpek şaşkınlık yarattı!
Potansiyel yerler ortasında çim (doğal olarak), kum, çakıl, çamur ve kar bulunuyor. Tüm bu sıkıntılara karşılık, robotik alanla ilgili geçmiş tecrübesi olan herkes için tanıdık olmalıdır: simülasyon, simülasyon, simülasyon. Eğitimde fizikî robot, bilgisayarların farklı ortamlarda 4.000 eşzamanlı simülasyonunu gerçekleştirirken bir “dijital ikiz” olarak kabul edilir.
Bu çeşit eğitimler, robot futbolunun itiraf etmek gerekirse dar dünyasının ötesinde daha geniş uygulamalara sahiptir. Bacaklı robotların aktifliği üzerine yapılan tartışmalar sürüyor, fakat bir şey kesin: Tekerleklerle şu an gidilebilecek kadar ileri gidemiyorsunuz ve bunu yapabilmek için bacaklara gereksiniminiz var!
